Różne

Zanim zdecydujemy się na psa, musimy poczynić odpowiednie przygotowania w domu. Od tego jak dobrze się przygotujemy, zależy jak będzie się układało nasze wspólne życie i czy pies, będzie zadowolony. A zadowolony pies, to mniej problemów dla nas. Począwszy od jego zachowania wobec nas i naszych dzieci, a skończywszy na ewentualnych zniszczeniach.

• 1. Przygotujmy miejsce, które będzie odosobnione, gdzie pies będzie mógł się skryć. Kojec nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem. Pies, jak człowiek, lubi czasem uciec od wzroku innych i odpocząć. Zresztą, gdy coś przeskrobie, a na początku na pewno, będzie miał miejsce, gdzie się schowa przed groźnym wzrokiem pana.

• 2. Zakupmy odpowiednią do wieku, rasy i potrzeb psa karmę. Nie eksperymentujmy z domowymi przepisami. Producenci oferują pełną gamę produktów, które SA odpowiednio zbilansowane i dostarczają odpowiednią ilość minerałów i witamin.

• 3. Ustalmy miejsce do posiłków, gdzie zawsze w misce będzie czekała woda. Pies musi mieć do niej stały dostęp.

• 4. Zabawki do gryzienia to podstawa. Zarówno zabawki gumowe, jak i specjały, które pozwolą uwolnić małe psy od swędzenia dziąseł, gdy zaczną wyrzynać się stałe zęby. W innym przypadku, taki zdesperowany pies, sięgnie po kapcie pana lub szpilki pani.

• 5. Dla typowych kanapowców, przygotujmy poduszkę, na której będzie spał. Pies bardzo szybko wybierze sobie ulubione miejsce na sen lub choćby drzemkę. Jeśli nie chcemy, aby zniszczył nam tapicerkę, połóżmy tam poduszkę specjalnie dla niego. Unikniemy zadrapań na kanapie i zapachu, jaki wydziela z siebie pies, zwłaszcza mokry.

• 6. W pierwszym etapie nauki toalety, można zdjąć z podłóg dywany. Tu należy zaznaczyć, że warto zamienić dywany o wysokim włosi, na te gładkie. Pies równa się sierść. Im krótsze włosie dywanu, tym mniej się do niego przyczepi. Nic dziwnego, że nam ich szkoda. Jednak, gdy nauczymy już psa, załatwiać swoje potrzeby na dworze, połóżmy dywany tam gdzie były. Pies na panelach, czy kaflach będzie się ślizgał.

• 7. Postarajmy się, aby pies od początku spał w swoim legowisku, inaczej nie wygonimy go już nigdy z łóżka, nawet gdy będzie ważył 60 kilogramów.

• 8. Niezależnie od wielkości psa, nigdy nie zostawiajmy go samego z małym dzieckiem. Pociągnięcie za ogon, stanięcie na łapie a nawet wydanie dziwnego dla psa dźwięku, może obudzić w nim agresję. Pies działa instynktownie a dziecko ma za mały rozumek, żeby wiedzieć, że jego zachowanie może psa zdenerwować. Od początku uczmy psa, że nie może podszczypywać, popychać malucha, czy traktować, jako partnera w zabawie, bo pewnego dnia zabawa może przerodzić się w walkę.

Oto kilka rad, jak gładko przejść tryb wprowadzania psa do naszego mieszkania. Z czasem sami odkryjemy, co jest naszemu pupilowi potrzebne. Ważne, aby reagować na jego zarówno agresywne, jak i zbyt pasywne zachowanie. Może ono znaczyć zarówno problemy ze zdrowiem, jak i problemy z przystosowaniem do nowej rzeczywistości.